Als Wandelcoach loop ik regelmatig met gescheiden ouders die beide voor hun kinderen zorgen en tijdens een wandeling bekennen stiekem bang te zijn om beschuldigd te worden van mishandeling of misbruik van hun kind. ‘ Je hoort zo vaak dat zo’n beschuldiging ertoe leidt dat een ouder zijn kind niet meer mag zien, ook al was die beschuldiging totaal ongegrond!’.
Ouders die met deze angst rondlopen, coach ik zo dat ze weer vooruit kunnen. Vooral vaders hebben die angst. Er zijn er zelfs die camera’s hebben hangen om aan te kunnen tonen dat er niets is gebeurd. Daar moet je toch niet aan denken!
En het zijn niet alleen de vaders die niet met hun ex uit de voeten kunnen. Ook vaders die wel een “normale” omgang met hun ex hebben, kennen deze angst.
Natuurlijk, met camera’s kun je je onschuld aannemelijk maken als dat ooit nodig mocht zijn. Ik ben daar geen voorstander van. Je richt je leven daarmee in op basis van angst en wantrouwen.
Wat je wel kunt doen is de weg van vertrouwen kiezen. Investeer in de relatie met je ex, begeleiders van school en sport, andere ouders, buren. Zorg dat ze je kennen. Wees open, ook over de dingen die je lastig vindt. Werk aan het onderling vertrouwen. Dat is de beste manier om een goed leven te hebben met je kinderen én om onterechte beschuldigingen te voorkomen.
En ja, dat is niet altijd makkelijk. Meestal niet, zelfs. Daarom komen ouders met dit soort vragen met mij als coach wandelen. Het mooie van het verhaal is dat het haalbaar is, ook al is de relatie met je ex slecht. Het kost tijd en heel veel inzet, maar het levert zoveel positiefs op dat het dat dubbel en dwars waard is. Je creëert zo een betere basis voor je kinderen minder gesteggel met je ex – en je hoeft ook nog eens niet te investeren in camera’ 
.